Rozdział 39

-Wow...Wzięłaś nie swoją walizkę...To trzeba mieć łeb-powiedziała Natalia.
-Szybko zobacz czy jest tam taka karteczka z numerem telefonu,czy co to tam było!-zerwałam się z łóżka.
-Ooo!Coś jest!Niestety nie ma numeru telefonu,ale jest adres!Hmmm...Ulica Oxford Street.
-To super!Idziemy tam!
Wzięłam walizkę i poszłyśmy do salonu,do chłopaków.
-Idziecie gdzieś czy jak?-spytał Siva.
-Tak.Magda zwędziła komuś walizkę,więc rozumiesz...-odpowiedziała Klaudia.
-Haha.Szacun młoda.
-Gdzie Jacek?
-Powiedział,że idzie na spacer.
Wyszłyśmy z domu i zobaczyłyśmy,że Jacek stoi i pali papierosa.
-Po co ci walizka?-spytał-Jak lecisz gdzieś,to weź mnie ze sobą,bo ja tu nie wyrobię.
-Zabrałam przez przypadek komuś walizkę.Wiem,że ci się nudzi jak cholera-powiedziałam-Chodź z nami.Co ci szkodzi?
-No dobra...Pośmieję się z ciebie chociaż-rzucił papierosa na ziemię-A gdzie okradziony mieszka?
-Na Oxford Street...
-Na szczęście niedaleko.
Szliśmy szybko.Jak już byliśmy na Oxford Street,to dziewczyny poszły do sklepu.
-Jacek?Jak chcesz to też mnie zostaw i idź sobie.
-Ok.
-Nie o to mi chodziło!Pff..
Miałam przy sobie kartkę.Mieszka pod numerem szóstym.Ok...Weszłam do bloku i znalazłam drzwi.Zapukałam.Bałam się,że zaraz jakiś gość zacznie się na mnie drzeć czy coś. Otworzył wysoki brunet o piwnych oczach.Był przystojny i ... Co ja wygaduję?!Otworzył jakiś chłopak.
 -Emm..To dziwnie zabrzmi,ale chyba zwędziłam ci walizkę i...-jąkałam się.
-Aa...Myślałem,że ja zwinąłem tobie...-mówił-Eee...Wejdź.Zaraz przyniosę ci walizkę.
Weszłam do domu,a po chwili przyniósł mi walizkę.
-Przepraszam cię.Myślałam,że to moja i...
-Nic się nie stało.Możesz mi zdradzić swoje imię?
-Magda-uśmiechnęłam się-A twoje imię to...?
-Lucas.Jesteś z Polski,prawda?
-Tak.Skąd wiesz?
-Dużo podróżuję.
-Ooo-wtedy dostałam sms od Natalii "gdzie ty jesteś?!"-Sory muszę lecieć.I jeszcze raz przepraszam,że wzięłam twoją walizkę.
-Nic się przecież takiego nie stało!
Otworzył mi drzwi jak dżentelmen.Wyszłam z bloku.Na drugiej stronie ulicy były dziewczyny i Jacek.Podbiegłam do nich.
-Co ty taka szczęśliwa?-spytał Jacek-I gdzie twoja walizka?
-Eee ? Zapomniałam!Zaraz wracam!-powiedziałam i przebiegłam znowu przez ulicę.
Biegłam po schodach i walnęłam w Lucas'a.
-Ale ze mnie łamaga!-powiedziałam-Przepraszam.
-Nie to ja przepraszam.Śpieszyłem się,bo zapomniałaś swojej walizki-powiedział i mi ją dał.
-Dzięki.
-Emm...Co byś powiedziała na kino,jutro?
Nie wiedziałam co mam odpowiedzieć,bo znam go od dziesięciu minut!
-Dzisiaj tutaj przyleciałam z Polski i kompletnie się nie znam gdzie co jest,więc..
-Jak chcesz,to mogę cię oprowadzić.
-Serio?Chcesz?
-Tak!Z wielką chęcią!Może o dwunastej pod Tower Bridge?
-Ok.Do zobaczenia!
Wyszłam z bloku.Czułam się jakoś inaczej.Chyba się zakochałam!O nie!Wybij to sobie z głowy!Przecież tego się nie wybiera...Przeszłam przez ulicę.
-W końcu-powiedziała Klaudia.
Ciągle byłam uśmiechnięta i serce mi biło,jakby zaraz miało wyskoczyć!Poszliśmy do domu.Poszłam do swojego pokoju i się rozpakowałam.Już myślałam,że zapomniałam spakować talizman,ale go miałam w małej kieszonce.Założyłam go na szyję.Spłynęła mi łza.Tęsknie za babcią.To jedyna rzecz,która mi po niej została!Walnęłam się na łózko i zaczęłam myśleć o jutrzejszym dniu.Zamknęłam oczy i zasnęłam...